อักขะ ๑ หมายถึง [ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ; เกวียน; กระดูกไหปลาร้า.(ป.; ส. อกฺษ).
[ขะ] น. ลูกเต๋า, ลูกบาศก์; การพนันเล่นลูกเต๋าหรือสกา.(ป.; ส. อกฺษ).
[ขะ] น. ดวงตา; ความรู้สึก. (ป.; ส. อกฺษ).
ว. มาก, หลาย. (ตัดมาจาก อักโขภิณี).
น. จํานวนนับอย่างสูง คือ ๑ มีศูนย์ตาม ๔๒ ตัว; กองทัพอินเดียโบราณที่มีกระบวนรบพร้อมมูลตามกําหนด; ใช้ว่า อักเษาหิณี ก็มี.(ป.; ส. อกฺเษาหิณี).
น. จํานวนนับอย่างสูง คือ ๑ มีศูนย์ตาม ๔๒ ตัว; กองทัพอินเดียโบราณที่มีกระบวนรบพร้อมมูลตามกําหนด; ใช้ว่า อักเษาหิณี ก็มี.(ป.; ส. อกฺเษาหิณี).
[อักสอน, อักสอระ, อักสอน] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่นฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
[อักสอน, อักสอระ, อักสอน] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่นฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).